LTB: Piosenki roku 2011

piątek, lutego 10, 2012

Piosenki roku 2011

Ponad wszelką wątpliwość niepełna lista piosenek roku 2011.
Kolejność przypadkowa.

Veronica Maggio - np. Valkommen In

Veronica Maggio - np. Mitt Hjarta Bloder

Lykke Li - np. Get Some

Lykke Li - np. Love Out of Lust

Np. dlatego, że to niewątpliwie ścisłe wyżyny 2011?

St. Vincent - Strange Mercy

Brak słów, bo to także piosenkowa czołówka roku. Klawiszowe „calming infusion” pączkuje na prawdziwej muzycznej magmie, a porcelowany wokal jest wykładnikiej muzycznej magii.

(+ np. Cheerleader)

Amor Elefante - Nuevas Bienvenidas

Jako zdeklarowani lanserzy lubimy pisać o zespołach, które potem piszą o nas na Facebooku. A jeśli dodatkowo zespoły te nagrywają jedną z najlepszych piosenek roku, to już w ogóle nie mamy pytań.

Patrick Wolf - The City (1) + Slow Motion (2)

Na nowej płycie Wolf zdecydował się na arsenał trików soundtrackowych, które wynoszą stworzone przez niego piosenki na poziomy patosu mogące wywoływać na wielu twarzach zgryźliwe uśmieszki. Kinowy sznyt bardziej niż skreślonego pod Oscara OSTa przypomina jednak najlepsze numery Eltona Johna. Następcy któregoś ze wspaniałych utworów z "Wind in the Wires" próżno tu szukać, ale gdy chcemy "objejrzeć" jakiś dobry, chwytliwy, a jednocześnie nie będący muzyczną wydmuszką kawałek "Lupercalia" to dobry adres. I to zarówno jeśli chodzi o numery estradowe (1) jak i rasowe i stylowe pościelówy (2).

Lamb - She Walks

Najlepszy moment „piątki”, muzycznie odbijający miejski nocny spacer.

Elbow - Lippy Kids

Do you feel like dancing real slow?

Holy Ghost! - Jam For Jerry

Jeden z najbardziej czepliwych ubiegłorocznych rzepów.

The Kills - Future Starts Slow

Za takie riffy powinni wlepiać „parental advisory”. Jeden z najseksowniejszych momentów roku.

TV On The Radio - Will Do

Bo jak już pisaliśmy - to ich „Float On”.

Guillemots - Walk The River

Podobnie jak w przypadku Wolfa (patrz niżej) trudno szukać tu wczorajszych uniesień - Guillemots zboczyli ze ścieżki cudownego debiutu (i epka i album) i zaczęli nagrywać mniej (częściej) lub bardziej (rzadziej) udane piosenki. Jedną z nich jest mocno przegięte ("Walk the river like a haunted animal"? Błagam) "Walk the River", które broni się jednak niezwykłą chwytliwością, co sprawia, że warto wpisać je na stałą listę wstydliwych przyjemności.

John Maus - Quantum Leap

Koncentrat melodyjny 100%

Juvelen - Make U Move

Szwed dobrze wie, że słuchacze nie otwierają pod jego piosenki Bordeaux 1-er cru classe, nie zapalają świec i nie biorą wolnego w pracy (choć dla doliny w środku "Everytime" chyba warto). Cały urok jego piosenek polega na rwaniu do tańca, choćby i tylko mentalnego. Petterssonowi to jednak nie wystarcza, chce widzieć nas gnących się konwulsyjnie do każdego kolejnego hitu i jestem przekonany, że gdyby dźwięki miały oczy to nieźle by się napatrzył.

Metronomy - The Bay

Patrz: „Jam For Jerry”.

M83 - OK Pal

Bo wbrew powszechnej opinii jest to najlepsza piosenka na "Hurry Up, We're Dreaming".

Panda Bear - Last Night At The Jetty

A może czytaliście już podsumowanie płytowe?

(+ np. You Can Count On Me)

Lido Pimienta - Luces

Cudowne. Naprawdę cudowne.

OLGA - Hacer pie

Ponieważ to przynajmniej kontaktowe trafienie w meczu z Chile.

Andrea Balency - Lycra Mistral (El Guincho cover)

To kandydat do tytułu coveru wszech czasów no a do tego przecież:

Youth lagoon - 17

patrz tutaj.

Jamie Woon - Middle

Najlepszy chyba utwór na płycie, przyjemnie gęsty.

Bon Iver - Holocene

Vernon ma już swój dzień w Milwaukee, swoje nominacje do Grammy i swoje miejsce w panteonie smutnych muzycznych bóstw i właśnie dlatego może pozwolić sobie na zabawę motywami do bólu prostymi. Dźwiękowa podstawa "Holocene" to nic innego jak proste ćwiczenie na gitarę akustyczną, ale to (też prościutkie) piętrowe schodzenie refrenu czyni z niej jeden z najbardziej wzruszających muzycznych momentów roku. Niby nie głosuję na myśliwych, ale w tym przypadku mam związane ręce - lista piosenek roku bez "Holocene" wygląda niezbyt wiarygodnie.

Deradoorian - Marichka

Chyba nikt ze stałego grona czytelników LTB nie oczekuje ode mnie wytłumaczenia. Gdyby Deradoorian zarejestrowała na taśmie chociażby fragment porannej gazety śladu tego nagrania szukajcie wśród jej znajomych i w naszym podsumowaniu roku.

Amor de Dias - Bunhill Fields

Nawet jeśli cała płyta, o której wspominaliśmy w jednej z audycji LTB okazała się w gruncie rzeczy rozczarowaniem , to jednak zachowaniem nieczułym i głupim byłoby niewyłowienie z niej kilku muzycznych ocieplaczy. Jednym z nich jest "Bunhill Fields" - utwór, który swoją niepozorność przekuwa w dużą zaletę.

Girl Crisis - The Sign (Ace of Base cover)

"The Sign" było hitem zajeżdżanym jeszcze na dawno już emerytowanych walkmanach i discmanach, ale wersja Girl Crisis - projektu pod patronatem Elizabeth Harper (Class Actress) - sprawia, że to toporny oryginał brzmi jak przeróbka nie na miejscu. Pomijając samą urodą tego wykonania - ta jest zbyt oczywista, by dłużej się nad nią rozwodzić - warto podkreślić sam jego początek, a w zasadzie jego formalny brak. To właśnie dlatego nowe "Sign" brzmi jak odpowiedź na prośbę o zanucenie starego przeboju, a to nadaje temu już czarującemu fragmentowi dodatkowej magii.