O! I to jest kolejny koncert Primavery, na który czekam. Albo: O! I to jest album, na który podświadomie czekałem w pletniu. Wywodzący się z klimatu i środowiska Dirty Projectors (Angel! A-aangel!), archeologii stosowanej Guincha oraz - co najważniejsze - mieniący się popowymi momentami i wychodzący z założenia 'Płyty, bądźcie dla nas milsze _ na wiosnę'. Teledysk z jednej strony nawiązuje do 1 2 3 4 Feist, z drugiej (kolorowej i DIY-owej) do klipów OK Go (stylistyki encyklopedycznego już This Too Shall Pass, z którego marnie zrzyna ramówka TVNu i humoru jeszcze lepszego Here It Goes Again). Samo w h o k i l l odciąga mnie natomiast od lektury Hodrovej, która odciąga mnie od Czeskiej myśli filmowej, która odciąga mnie od bawienia się telefonem, które to itd. itd. Chwilowo nic nie odciąga mnie tylko od Merrill Garbus, no, może oprócz nowego Pandy, którego Tomboy planuje zepsuć nam zabawę i już teraz zepchnąć inne płyty 2011 na pozycje okupowane obecnie przez piłkarzy Szachtara. Nie samą Benficą człowiek jednak żyje, więc oto zapowiadana wiosna, z najlepszym momentem w okolicach 3:40 i moją obietnicą, że pogramy więcej w najbliższej audycji. Brawa:
2 komentarze:
W powiązanych teledyskach trafiłem na coś, co mnie osobiście powaliło.
http://www.youtube.com/watch?v=YqV5KzbNYIQ
Fakt, świetne. Muszę dorwać tę rozszerzoną wersję debiutu. Dzięki za cynk!
Prześlij komentarz